วงกตดอกไม้
อ้างอิงภาพจาก วงกตดอกไม้ |
คุณเคยมีเพื่อนสนิทไหม คุณเคยได้ทำผิดอะไรไว้หรือเปล่า คุณแน่ใจเหรอว่าไม่มีอะไรปิดบังอีก? และคุณแน่ใจหรือว่าเวรกรรมจะตามไม่ทัน?
[รีวิว]
ความคุ้นเคยแรก คือ ชื่อนามปากานักเขียน ใบสน เป็นชื่อนามปากกากาที่เราเคยได้อ่านหนังสือของเค้าตั้งแต่ยังอยู่มัธยม ร้ายสุดขั้วกับชั่วสุดขีด นั่นเอง เป็นเซ็ตหนังสือที่ฮิตถล่มถลายในสมัยนั้นมากๆ แต่มาวันนี้ ใบสน ได้นำเสนอผลงานใหม่ให้นักอ่านได้อ่าน ผลงานใหม่ที่ฉีกจากแนวเดิมมากๆ ให้เราได้ติดตาม และมันก็ติดจริงๆ อ่านแบบไม่ยอมวางเลย
ความลึกลับ น่าค้นหาของเนื้อเรื่อง ให้ฟีลเหมือนเรากำลังดูซีรีย์ต่างประเทศอยู่เลย ความดาร์กของเนื้อหาคือตัวยืนยันความน่าติดตามของเรื่อง เพราะปมที่เกริ่นมาตั้งแต่แรก มันค่อยๆเฉลยเรื่อยมา จนถึงตอนสุดท้ายเลยทีเดียว
ความสัมพันธ์ของตัวละครทั้งห้าสาว เป็นสิ่งที่อดพูดถึงไม่ได้จริงๆ เพราะคนที่เราเรียกว่า เพื่อนรัก เราจะแน่ใจได้อย่างไรว่าคนนั้นจะไม่ได้หักหลังเราอยู่ หรือทำความผิดกับเรา และปิดบังเรามาตลอด เราจะได้เห็นความสัมพันธ์ที่คิดว่าเหนียวแน่น ค่อยๆพังทลายลงทีละน้อย จนท้ายที่สุดไม่มีอะไรเหลืออยู่เลย แม้แต่คำว่าเพื่อนที่เคยเรียกใช้
รวมทั้งความหักมุมหลายๆอย่างในเรื่อง บางสิ่งที่เรามองข้ามไป ที่เราคิดว่ามันเป็นเรื่องเล็กๆ ใครจะรู้หละว่าบางครั้งมันอาจเป็นปมใหญ่ที่สุดของตัวละครนี้เลยก็ได้ มันอาจเป็นเหตุผลที่ไปกระตุ้นให้บางคนสามารถลงมือทำบางอย่าง อันเป็นเหตุที่อาจจะเป็นสาเหตุของการตายของใครอีกคนได้เลย นี่แหละคือสิ่งที่เรานับถือความเก่งของนักเขียน ที่สามารถสร้างตัวละครให้สามารถมีหลายมิติได้ จนเราไม่สามารถรู้เลยว่าตัวละครนี้ ส่วนลึกที่สุดในใจเขาคืออะไรกันแน่ และที่เราได้รู้นี่คือหมดหรือยัง มันสุดยอดมากจริงๆ
และท้ายที่สุด เวรกรรม คำที่หลายคนอาจคิดว่าไม่มีทางมาทันในชาตินี้ แต่มันกลับใช้ไม่ได้กับสาวๆในเรื่อง เพราะเวรกรรมตามพวกเธอทันแน่นอน และสิ่งที่เลวร้ายยิ่งกว่าการชดใช้ด้วยชีวิต คือการอาศัยอยู่กับมันไปตลอดชั่วอายุขัยที่เหลือยู่ต่างหาก ซึ่งในเรื่องเราจะได้เห็นสาวๆได้รับผลกรรมในแบบที่แตกต่างกันไป และกับคนสุดท้ายที่นักเขียนได้เฉลยนั้น เราบอกเลยว่าขนลุกแทน เพราะคนนั้นจะต้องอยู่กับเวรกรรมไปตลอดชีวิต ไม่สามารถหนีพ้นได้จริงๆ
สุดท้ายของสุดท้ายจริงๆ คือฉากที่อยุ่ในห้องเรียน ในตอนสุดท้าย ฉากที่เป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด เราอ่านแล้วชอบมากเป็นพิเศษ เรียกว่าภาพลอยเข้ามาในหัวเลย ความฟุ้งๆ สีส้มๆเหลืองๆ เสมือนเป็นการย้อนอดีตของเรื่องราวในครั้งแรกที่ได้พบกัน และเห็นถึงภาพการแพนกล้องไปที่ทุกตัวละครในครั้งแรกที่สบตากัน โอโห มันดีมากอะ ถือว่าเป็นการจบที่กินใจมากๆ เพราะนี่แหละคือจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมด :)
[นอกเรื่อง]
- นี่ก็พยายามอย่างมากแล้วที่จะหลบการสปอยใดๆ เพราะอยากให้ได้ลองอ่านกันจริงๆ ให้ค่อยๆซึมซับไปกับแต่ละเหตุการณ์ เพื่อจะได้เข้าใจว่าอะไร หรือทำไมตัวละครถึงทำแบบนั้น
- ตามอ่านกันได้ที่ -> วงกตดอกไม้
- และเราชอบที่นักเขียนอธิบายถึงความสัมพันธ์พวกนางไว้อยู่ท่อนนึงมากๆ ที่ว่าจริงๆแล้วพวกนางเคยรักกันจริงๆนั่นแหละ แม้จะผ่านมานานแล้วก็ตาม แต่ความรู้สึกตอนนั้นมันเป็นของจริงแน่นอน
ปล. ตอนนี้หนังสือมีการจัดพิมพ์แล้วโดยสำนักพิมพ์แจ่มใส ใครอ่านตัวอย่างในเด็กดีแล้วค้าง ก็ไปสอยหนังสือมาอ่านกันต่อเน่ออออ :)
- นี่ก็พยายามอย่างมากแล้วที่จะหลบการสปอยใดๆ เพราะอยากให้ได้ลองอ่านกันจริงๆ ให้ค่อยๆซึมซับไปกับแต่ละเหตุการณ์ เพื่อจะได้เข้าใจว่าอะไร หรือทำไมตัวละครถึงทำแบบนั้น
- ตามอ่านกันได้ที่ -> วงกตดอกไม้
- และเราชอบที่นักเขียนอธิบายถึงความสัมพันธ์พวกนางไว้อยู่ท่อนนึงมากๆ ที่ว่าจริงๆแล้วพวกนางเคยรักกันจริงๆนั่นแหละ แม้จะผ่านมานานแล้วก็ตาม แต่ความรู้สึกตอนนั้นมันเป็นของจริงแน่นอน
อ้างอิงจาก ตอนที่ 49 |
ซื้อหนังสือได้ที่ 👉 แจ่มใส , ร้านนายอินทร์ , B2S
0 Comments:
แสดงความคิดเห็น