Lost & Found กาลเวลาแห่งขุนเขา
ผู้แต่ง: พัคยูจิน
[ รีวิว ]
เรื่องราวของ 'กาลเวลา' และ 'ขุนเขา' เด็กกำพร้าทั้งสองคนที่ได้เจอในสถานสงเคราะห์บ้านเปี่ยมรัก และได้ช่วยเหลือกันและกันในยามที่ชีวิตยากลำบากถึงที่สุดในชีวิต เป็นนิยายรักที่จะทำให้คนอ่านสะเทือนใจ เศร้า ซึ้ง และหลงรักพวกเขาเช่นเดียวกัน 💗
หนังสือเปิดเรื่องมาที่ 'กาลเวลา' สาวน้อยวัย 13 ถูกส่งมาที่ 'บ้านเปี่ยมรัก' เนื่องด้วยสถานสงเคราะห์เดิมไม่สามารถเลี้ยงดูเด็กกำลังโตได้อีก จึงถูกส่งมอบให้สถานสงเคราะห์บ้านเปี่ยมรัก สถานที่ที่ได้ชื่อว่ารับดูแลเด็กกำพร้าในช่วงวัยรุ่น ที่นี่ทำให้เธอได้เจอเขา 'ขุนเขา หรือ พี่แท' คนที่จะมาเป็นรักแรกและรักเดียวตลอดไปของเธอ
และพระเอกของเรื่อง 'ขุนเขา' เด็กหนุ่มอายุ 17 หน้าตาหล่อเหลา เลยเป็นเป้าหมายของครูพี่เลี้ยงและเพื่อนในบ้านเปี่ยมรักให้เขม่นเขาอยู่เสมอ เขาโดนทำร้าย และโดนกักขังเพื่อที่จะไม่ทำให้บ้านเปี่ยมรักเสียชื่อเสียง เรื่องสกปรกของบ้านเปี่ยมรัก เขารู้ดีที่สุด เขาได้เจอกาลเวลาที่นี่ แค่เห็นหน้าตาของเธอเขาก็รู้แล้วว่าอนาคตต้องมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นกับน้องคนนี้แน่ๆ เขาเลยพยายามเตือนแบบอ้อมๆ แต่สุดท้ายน้องก็หนีไม่พ้นเรื่องชั่วๆที่คนได้ชื่อว่าเป็นครูพี่เลี้ยงทำร้าย น้องเกือบโดนข่มขืน แต่เขาไปช่วยไว้ได้ทัน และชวนน้องหนีออกจากสถานสงเคราะห์ที่แสนโสมมแห่งนี้
🌄🌄🌄🌄🌄🌄🌄
[ Lost ]
บอกเลยว่าแค่เปิดเรื่องมาแบบนี้ก็ว้าวแล้วนะ พระนางมาแบบชีวิตยากลำบาก เป็นเด็กกำพร้า แถมหนีออกจากสถานสงเคราะห์ด้วยเงินที่เหลือเพียงให้ตั้งตัวสำหรับพี่แทเพียงคนเดียว เพราะเขาไม่คิดว่าอยู่ดีๆจะมีอีกชีวิตให้เขาต้องเลี้ยงดู แต่จะให้ทิ้งน้องเขาก็ตัดใจไม่ได้ น้องไม่เหลือใครบนโลกอีกแล้ว เช่นเดียวกับเขา และมือเล็กที่รั้งเขาว่าอย่าทิ้งน้องไป น้องมีแค่พี่คนเดียวแล้ว มันโคตรปวดใจเลยอะ 😭
ความสัมพันธ์แบบพึ่งพาอาศัยจึงเกิดขึ้น พี่แทเลยต้องไปเช่าหอและขวนขวายออกไปหางานทำ แต่ด้วยอายุไม่ถึงเกณฑ์และไม่มีใบรับรองการเรียนหนังสือ ทำให้ต้องไปทำงานใช้แรงงาน แต่เขาก็ไม่เกี่ยง เขาต้องทำงานหาเงินไปเลี้ยงกาลเวลา เขาอยากให้น้องมีชีวิตที่ดี อยากให้น้องได้เรียนหนังสือ ยิ่งอ่านยิ่งเศร้า เพราะเพื่อน้องแล้ว เขาสละอนาคตของตนเองมาทำงานหาเงินให้ ทำไมมันเศร้าขนาดนี้ 😭
แต่ในความเศร้ามันก็ยังมีความอบอุ่น พวกเขาพึ่งพากันและกัน (ไม่มีเรื่องชู้สาวนะ พี่แทนางไว้ตัวมาก) น้องรู้ว่าพี่ลำบากหาเงินน้องก็พยายามประหยัด สิ่งเดียวที่น้องยอมเสียเงินคือแอบซื้อเค้กมาเป่าให้พี่ในวันเกิด มันทัชใจมาก การอยู่ด้วยกันพี่แทเองก็เอ็นดูน้องมากขึ้น ตั้งชื่อเล่นให้น้องว่า 'คิรา' มันคือช่วงเวลาที่ลำบากแต่มีความสุขอะ (ใครอยากรู้ความหมายของคิราต้องหาหนังสือมาอ่านนะ 😉)
แต่ความสุขก็อยู่ได้ไม่นาน เพราะกาลเวลาเป็นเด็กที่บ้านเปี่ยมรักต้องการตัวกลับไป เพื่อไม่ให้ผลประโยชน์และความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสองสถานสงเคราะห์ขาดหายถ้ารู้ว่าเขาทำเด็กหาย และยิ่งถ้ารู้ว่ากาลเวลาหนีไปเพราะอาะไรพวกเขาไม่รอดแน่ และแน่นอนว่าพวกเขาสามารถจับคิรากลับไปได้.. ส่วนพี่แทนั้น ข่าวที่ได้ล่าสุดโดนรถชนและตกหน้าผาลงน้ำไปแล้ว คิดได้แต่ว่าคงไม่รอดแน่ น่าจะตาย.. ยิ่งพอน้องรู้ น้องยิ่งใจสลาย อย่าว่าแต่น้องเลย นักอ่านก็ใจสลายเหมือนกัน 😭
🌄🌄🌄🌄🌄🌄🌄
[ Found ]
ผ่านไปอีก 12 ปี พวกเขาก็ได้เจอกันอีกครั้ง แต่พี่แทของเธอเปลี่ยนไป เขาไม่ยอมรับตัวตนเดิม ทำให้เธอสับสนว่าหรือจริงๆเขาความจำเสื่อม เขาจำเธอไม่ได้หรือเปล่า แต่ในเมื่อน้องมั่นใจว่าเขาใช่ และเขากลับมายืนตรงหน้าเธออีกครั้ง เธอก็จะไม่ทำให้เขาหลุดมือไปไหนอีก บอกเลยว่าน้องมันรุกมาก 😏 ขยันหยอด ขยันจีบ แต่ช่วงที่อิพี่พูดจาคลุมเครือทำให้น้องเสียใจจนน้องบล็อกแม่ม อันนี้ขำมาก อิพี่ตลก 😆
แต่จริงๆช่วงที่ทั้งคู่ห่างหาย พวกเขาก็ใช้ชีวิตไม่ง่ายเลย ต่างคนต่างมีหน้าที่ความรับผิดชอบในชีวิตที่เป็นอยู่มากขึ้น ยิ่งพี่แทนี่นอกจากหน้าที่ในปัจจุบันแล้วนางยังฝังใจกับอดีตด้วย นางเจ็บแล้วจำแถมเป็นสายแค้นนี้ต้องชำระด้วย บอกเลยว่าอิพี่แก้แค้นได้เลิศมาก รวบหัวรวบหางทั้งขบวนการ ปรบมือให้อิพี่ค่ะ เยี่ยมยอดจริง 👍
เราไม่อยากสปอยความน่ารักของคิรากับที่แทมาก เพราะอยากให้ทุกคนมาได้อ่านกัน ยิ่งหลังจากเขาปรับความเข้าใจกันแล้วว บอกได้ว่าอ่านแล้วมีแต่ความสุข ความอบอุ่น ยิ่งพี่แทที่แทบจะยอมคิราทุกอย่างแล้วคือน่ารักมากเลย 💓
[ บทสรุป ]
สำหรับเราเรื่องนี้คือดีต่อใจมากๆ พระนางเป็น nobody แบบชีวิตไม่เหลือใคร กำพร้า ยากจน แต่ความเข้มแข็งในตัวเองต่างพาให้พวกเขาเป็นพวกเขาในปัจจุบัน เป็นคนที่เติบโตมาอย่างงดงามและดีพร้อม และเป็นคนที่เหมาะสมสำหรับกันและกันที่สุดแล้ว
เราชอบที่นักเขียนสอดแทรกปัญหาสังคมเข้าไว้ในเนื้อเรื่อง ทั้งเรื่องสถานสงเคราะห์ การทำร้ายร่างกาย การที่ลูกหลานไม่ดูแลพ่อแม่ยามชรา คือมันทัชใจคนอ่านมากค่ะ มันทำให้เราตระหนักว่ามันเป็นไปได้ที่จะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นในชีวิตจริง เป็นเรื่องที่เราเคยเห็นตามข่าว และมันก็ยังไม่หายไป อ่านแล้วมันสะท้อนสังคมไทยมุมมืดได้ดีแท้ค่ะ
นอกจากเรื่องไม่ดีในสังคม นักเขียนยังใส่ตัวละครที่ดีเข้าไปในเรื่อง ให้ความหวังว่าในยามที่ลำบากก็ยังมีอีกหลายคนที่ให้ความหวังดีและยื่นมือช่วยเหลือเรา ความรักของคนนอกที่บางครั้งมันดีกว่าสายเลือดแท้ๆเสียอีก 😢 อย่างในเรื่องเราชอบมุมมองของเฮียขายปลามากค่ะ คือคนธรรมดาบ้านๆที่เอ็นดูพี่แท รับพี่แทวัยเด็กเข้าทำงาน เอ็นดูเหมือนลูกคนนึง หาทางหนีทีไล่ให้ในยามลำบาก และแม้ว่าจะไม่เจอกันก็ยังหวังให้เขาได้มีชีวิตที่ดี และดีใจเมื่อรู้ว่าในที่สุดเขาก็มีความสุข คือโคตรประทับใจเฮียอะ 👍
สุดท้ายนี้ สำหรับเราแล้วงานเขียนพัคยูจินดีทุกเรื่องที่ได้อ่านมาจริงๆค่ะ 💖
0 Comments:
แสดงความคิดเห็น