My Sunshine แสงตะวันกลางใจ
ผู้เขียน : กู้ม่าน
ผู้แปล : เมธิรา
[เรื่องย่อ]
เหออี่เชิน ผู้ที่โดนแฟนสาวหนีไปเรียนต่ออย่างไม่บอกกล่าว และจ้าวโม่เซิง ผู้ที่หนีไปเรียนต่ออเมริกา ด้วยเพียงคำพูดไม่กี่ประโยคของอี่เชินที่ทำให้เธอคิดว่าเขาไม่ต้องการเธออีกแล้ว ความรักที่แยกจากกันไปถึงเจ็ดปี พอได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง จะกลับมาเริ่มต้นใหม่ได้อย่างไร ในเมื่อเจ็ดปีที่ห่างกันได้สร้างบาดแผลทางใจให้ทั้งคู่มากมายเหลือเกิน
[รีวิว]
รักแรกพบ
ทั้งคู่ได้เจอกันครั้งที่มหาวิทยาลัย ตอนอี่เชิน ปีสอง และโม่เซิงปีหนึ่ง ที่เพิ่งย้ายเข้ามาเรียน โม่เซิงเป็นเด็กสาวสดใส ร่าเริง ชอบการถ่ายรูป เธอได้บังเอิญเจออี่เชิน และแอบถ่ายรูปเขา เรียกว่าแรกพบก็ตกหลุมรักเขาเลย และนั่นเป็นจุดเริ่มต้นของการตามตื๊อ เพื่อให้ได้เขามาเป็นแฟน!
กว่าได้เป็นแฟนอี่เชิน ไม่ใช่เรื่องง่าย เขาผู้เป็นเดือนคณะนิติศาสตร์ เขาผู้สุขุม เยือกเย็น เขาผู้ปฏิเสธทุกคนที่มาตามจีบได้อย่างง่ายดาย แต่เธอกลับมาทำให้โลกของเขาสั่นคลอน ความหน้าด้านหน้าทนของเธอ และความสดใสที่เหมือนแสงตะวันของเธอที่แทรกผ่านกลุ่มหมอกควันที่เป็นดั่งกำแพงรอบตัวของเขามาได้อย่าง่ายดาย ทำให้เขาต้องแพ้ทางให้สาวน้อยช่างตื๊อคนนี้จนได้
กว่าได้เป็นแฟนอี่เชิน ไม่ใช่เรื่องง่าย เขาผู้เป็นเดือนคณะนิติศาสตร์ เขาผู้สุขุม เยือกเย็น เขาผู้ปฏิเสธทุกคนที่มาตามจีบได้อย่างง่ายดาย แต่เธอกลับมาทำให้โลกของเขาสั่นคลอน ความหน้าด้านหน้าทนของเธอ และความสดใสที่เหมือนแสงตะวันของเธอที่แทรกผ่านกลุ่มหมอกควันที่เป็นดั่งกำแพงรอบตัวของเขามาได้อย่าง่ายดาย ทำให้เขาต้องแพ้ทางให้สาวน้อยช่างตื๊อคนนี้จนได้
รักฝังใจ
เมื่อรักแล้ว ก็รักเลย ไม่ต้องการใครอีก เหออี่เชินเป็นคนประเภทนั้น และหากลองคิดว่ากว่าเขาจะเปิดใจยอมให้เธอมาเป็นแฟน ยอมให้เธอมาอยู่รอบตัวเขา มามีตัวตนอยู่ในชีวิตเขา เธอที่แสนวุ่นวายอย่างหนัก คอยเรียก อี่เชิน อี่เชิน อยู่ในทุกๆวัน และเมื่อวันหนึ่งเธอหายไปโดยไม่บอกกล่าว มันเหมือนกระชากความสุขและความสดใสในชีวิตเขาออกไป ทุกอย่างไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว และนั่นทำให้เขาต้องพึ่งเหล้าและบุหรี่เพื่อช่วยบรรเทาความเจ็บปวดนั้นให้ผ่านพ้นไปในแต่ละวัน แต่ก็อย่างที่ว่า ไม่มีใครเหมือนจ้าวโม่เซิง ดังนั้นการรอคอยจึงเริ่มต้นขึ้น แต่ใครจะรู้ว่าเขาต้องรอคอยยาวนานถึงเจ็ดปี
โม่เซิงเคยบอกเขาว่า เธอรอเขานานมาก ถ้านับหนึ่งถึงพันแล้วเขายังไม่มา เธอจะเลิกสนใจเขาแล้ว แต่พอเอาเข้าจริง เธอก็นับได้แค่ 999 ไปหลายรอบเท่านั้นเอง และเขาก็เช่นกัน เจ็ดปีนี้ ไม่รู้ว่านับ 999 รอเธอไปกี่รอบแล้ว และเขาก็ไม่เคยนับถึงพันเสียที เพราะเขาไม่สามารถเลิกรักเธอได้ลง
กลับมาพบกัน
กลับมาพบกัน
การก้าวผ่านความเจ็บปวดในอดีต การเริ่มต้นใหม่ ไม่ใช่เรื่องง่าย ไม่ว่ากับใครก็ตาม เพราะช่องว่างเจ็ดปีที่แสนยาวนาน จ้าวโม่เซิงไม่ใช่เด็กสาววัยสิบเก้าที่กล้าจะไล่ตามอี่เชินที่เย็นชาคนนั้นอีกแล้ว เพราะเธอกลัวว่าจะต้องเจ็บปวดอีกครั้ง แต่แม้จะปฏิเสธเขายังไง สุดท้ายเธอก็ไม่อาจเลิกรักเขาได้ และเหออี่เชินก็ไม่ใช่เด็กหนุ่มวัยยี่สิบที่จะยอมให้เธอหนีหายไปง่ายอีกๆ และเมื่อได้กลับมาพบกัน ตัวเขาที่ความรู้สึกคงเดิม เขาที่ยังคงเก็บภาพของเธอตอนอายุสิบเก้าไว้ในกระเป๋าเงิน หากจะเริ่มสานต่อความสัมพันธ์ที่ค้างคานี้ จะไม่มีการถอยหลังกลับอีกแล้ว และแต่งงานคือสิ่งที่เขาขอจากเธอ
[ความรู้สึกหลังอ่านจบ]
หนังสือเล่มนี้ถือว่าเป็นการเปิดประตูสู่มิติใหม่แห่งการอ่าน ได้เข้าสู่การอ่านนิยายจีนละจ้าาาา ก่อนหน้านี้เคยพูดว่าไม่ชินกับชื่อภาษาจีน กลัวอ่านแล้วมันขัดๆแปลกๆ เลยไม่กล้าเริ่มอ่านนิยายจีนสักที แม้ว่าตอนนี้จะยังไม่ชินอยู่บ้าง แต่พอได้ลองเริ่มอ่าน ติดซะงั้น! และด้วยเนื้อเรื่อง และการแปล สามารถอ่านได้อย่างไม่ติดขัด และโครตหลงรักเรื่องนี้เลย
ทนายเหอ ช่างดีงาม รักปักอกปักใจ เจ็ดปีไม่มีเปลี่ยน ขอแค่เธอกลับมาอยู่ตรงหน้า ความเจ็บปวดเจ็ดปีก็ถือว่าให้ผ่านพ้นไป และจะทำทุกทางให้เธออยู่ตรงหน้าเขา ไม่หนีไปไหนอีก แม้จะเป็นกึ่งๆบังคับให้เธอแต่งงานกับเขาก็ตาม และเวลาเรียกนางเอกว่าคุณนายเหอ คือดี~ อี่เชินช่างน่ารัก และด้านนี้มีแค่โม่เซิงคนเดียวที่ได้เห็น งืออออ ดี~
พาร์ทย้อนอดีตทั้งหลายในเรื่อง โครตน่ารัก! ทำให้รู้ว่าทำไมอี่เชินถึงรักโม่เซิงขนาดนี้ ก็เธอช่างสดใส เป็นรอยยิ้ม เป็นความสุข ในชีวิตที่แสนมืดมนของเขา และพฤติกรรมฮาๆทั้งหลายของโม่เซิงวัยเด็กช่างน่าเอ็นดู ทำเอานักอ่านอย่างเราหลงรักนางไปด้วย โดยเฉพาะอี่เชินที่แสนเย็นชา กลับยอมโม่เซิงในหลายๆเรื่อง และทำตัวสมวัยเหมือนคู่รัก โครตน่ารัก! โดยเฉพาะฉากวันเกิดอี่เชิน กรี๊ดๆไปสิบตลบ
และพออ่านจบทั้งเล่ม พูดได้เลยว่า อี่เชินที่มีความสุขได้กลับมาแล้ว และคนที่ทำให้เขามีความสุขได้ขนาดนี้ มีคนเดียวที่จะทำได้.. จ้าวโม่เซิง
และพออ่านจบทั้งเล่ม พูดได้เลยว่า อี่เชินที่มีความสุขได้กลับมาแล้ว และคนที่ทำให้เขามีความสุขได้ขนาดนี้ มีคนเดียวที่จะทำได้.. จ้าวโม่เซิง
ปล. ตอนพิเศษตอนอี่เหมย ควรค่าแก่การชื่นชม ด้วยจุดบอดที่เธอมองไม่เห็นตอนหลงรักอี่เชิน และอิจฉาโม่เซิง และคิดว่าคนทั้งคู่ไม่เหมาะสมกัน ต้องเลิกกันอยู่ดี เธอจึงมองไม่เห็นว่าอี่เชินมีความสุขแค่ไหนเวลาที่โม่เซิงอยู่ด้วย แม้โม่เซิงจะคอยสร้างปัญหา ทำให้อี่เชินคอยดุ และแก้ไขให้ แต่เขาก็ไม่เลยลังเลที่จะก้าวเข้าไปช่วย กลับทำให้อย่างยินดี และการที่โม่เซิงมาวุ่นวายรอบตัวเขา แม้จะบ่นแต่ก็มีรอยยิ้มในตาอยู่เสมอ อี่เหมยเพิ่งจะได้ตระหนักได้ก็ตอนที่โม่เซิงจากอี่เชินไป และทำให้อี่เชินสูญเสียความเป็นตัวเอง จนติดเหล้าและบุหรี่ เธอเพิ่งได้รู้ว่าความสดใสของอี่เชินก็คือจ้าวโม่เซิงนี่เอง นับว่าเป็นการบอกเล่าความรู้สึกของการหลงรักใครสักคนได้อย่างดีงามจริงๆ
By. เจ้าพีฯ
 |
| เสพติดอย่างหนัก ;) |
0 Comments:
แสดงความคิดเห็น