แม่สาวใช้ตัวดีในจวนท่านแม่ทัพ (4 เล่มจบ)
ผู้เขียน : หลี่อวี๋ต้าต้า , ผู้แปล : อามู่ , สนพ. : หอมหมื่นลี้
 | |
|
[รีวิว]
เรื่องนี้ถือว่าแหวกแนวกว่านิยายจีนเรื่องอื่นๆ อยู่เหมือนกัน เพราะให้นางเอก 'สุยอัน' ย้อนเวลากลับมาอยู่ในร่างสาวใช้ และต้องทำทุกทางเพื่อให้สามารถมีชีวิตรอดต่อไปในแต่ละวัน จะพูดจะทำอะไรต้องคิดเยอะๆ ทำยังไงเจ้านายถึงจะไม่โมโห ไม่โกรธ และไม่สั่งโบยนาง
ผิดกับพระเอก 'ฉู่ยี่' ที่เป็นลูกคนเล็กในจวนแม่ทัพ พ่อแม่รัก เหล่าพี่ชายเอ็นดู ตามใจจนตัวพระเอกค่อนข้างจะเคยตัว นิสัยปากร้าย อารมณ์ร้อน นี่แก้ยังไงก็ไม่หาย แต่เขาได้เจอสุยอัน แม่สาวใช้ตัวดีที่รู้จักประจบประแจง แถมเข้าอกเข้าใจความคิดเขา เรียกว่ามองตาก็รู้ใจว่าเขาต้องการอะไร ทำให้พอจะมีคนที่ห้ามปราม และทำให้เขาใจเย็นลงได้บ้าง (จริงๆ คือนางกลัวเขา ถ้าเกิดเขาโมโหแล้วสั่งโบยนางหละ นางจะตายแบบนี้ไม่ได้ 555)
ด้วยยุคจีนโบราณที่ผู้ชายสมัยก่อนมักจะมีสาวใช้ห้องข้าง (ไว้สอนเรื่องอย่างว่าให้กับเจ้านายก่อนจะออกเรือน) และอนุภรรยามากมาย แม่พระเอกก็เห็นว่าสุยอันปรนนิบัติฉู่ยี่ได้อย่างดี รู้งาน เจียมตัว เลยหมายมั่นว่าจะให้นางไปเป็นสาวใช้ห้องข้าง
สุยอันด้วยความมีหัวของคนสมัยใหม่ นางไม่อยากเป็นอนุ ไม่อยากเป็นสาวใช้ นางแค่อยากไถ่ตัวออกจากความเป็นทาสแล้วไปใช้ชีวิตสงบสุขกับพ่อของนางเท่านั้น เรื่องราวมันเลยเข้มข้น และสนุกขึ้นเรื่อยๆ ด้วยลูกเล่น เล่ห์เหลี่ยม การเอาตัวรอดในแต่ละเรื่องราวของนาง ไม่ว่าจะเป็นการหนีพระเอก ทำเรื่องแปลกๆให้พระเอกไม่ปราถนาในตัวนาง หรือคอยพูดดับอารมณ์ในแต่ละช่วง จนพระเอกถึงขั้นจับทางได้ว่าจะไม่ปล่อยให้พูดแล้ว พูดทีไรเสียอารมณ์ทุกที! 555
ความรักเรื่องนี้จะไม่ได้หวานซึ้ง จะเป็นแนวคู่กัดก่อนมาเป็นคู่รัก เพราะความปากจัดและฐานะของฉู่ยี่ทำให้สุยอันต้องอดทนหลายๆอย่าง แต่ความอ่อนโดยที่มีให้แค่กับนางมันก็พอจะซึมเข้าถึงใจนางบ้างจึงอดหวั่นไหวไม่ได้
แต่ความอ่อนโยนของพระเอกเรื่องนี้จะไม่เหมือนพระเอกเรื่องอื่น 555 แม้ว่าจะค่อยๆ ดีขึ้นในภายหลัง ตัวอย่างเช่น
- ตอนแรกๆ สำหรับฉู่ยี่ที่ความคิดแบบผู้ชายสมัยก่อน ที่ต้องมีหลายอนุ หลายสาวใช้ แค่เขาเลือกนางนางก็สมควรสำนึกบุญคุณสิ
- แต่พอตอนหลังเมื่อเขาได้เห็นความวุ่นวายของเรือนหลังจากพ่อแม่ พี่ชายพี่สะใภ้ เขาก็รู้สึกปวดหัว คิดว่าแค่สุยอันก็พอแล้ว และจะให้นางเป็นอนุ และคอยปกป้องนางเอง จะหาฮูหยินที่ไม่เรื่องมาก เพื่อให้สุยอันใช้ชีวิตได้สบายๆ ในจวน
- เมื่อสุยอันบอกเขาว่าไม่อยากเป็นอนุ ไม่อยากเป็นสาวใช้ และไม่ยอมอยู่กับเขาอีก เขาเสียใจแทบบ้า และเมื่อเริ่มคิดได้ และคิดถึงจิตใจนาง เขาก็บอกกับนางว่าเขาจะจัดการเอง เขาจะเอาเกี้ยวแปดคนหามมาพานางเข้าจวนอย่างถูกต้อง และในเมื่อเขาจะไม่มีคนอื่น สุยอันก็ต้องทำงานเยอะหน่อยนะ เพราะเขาอยากมีลูกสัก 8-9 คน (ความน่ารักจะอยู่ประมานเล่ม 3-4) ส่วน NC มีประปรายให้เรียกเลือดลม และตัดเข้าเช้าวันใหม่แบบซอฟต์ๆ
ส่วนสุยอัน เหมือนคนที่อยากจะหนีแต่หนีเขาไม่พ้น โชคชะตาช่วยให้นางหนีเขาได้หลายครั้ง แต่ก็ช่วยพาเขามาพบนางอีกหลายครั้งเช่นกัน เหมือนความสัมพันธ์ที่ตัดไม่ขาด ยิ่งใกล้ชิดยิ่งหวั่นไหว และเมื่อใจตัวเองก็ชอบเขา ท้ายที่สุดคงทำได้แต่อยู่กับเขาตลอดชีวิตนั่นแหละ
ดังนั้นเรื่องนี้เราว่าบทระหว่างทางจนถึงเล่มจบมันน่ารักนะ อ่านเพลินๆ ส่วนตัวร้ายคือเหมือนงูอะ ตีต้องตีให้ตาย ไม่งั้นก็แว้งมากัดอีก และที่ไม่พูดถึงไม่ได้คือครอบครัวนางเอก พ่อนางเอกเป็นสายทำอะไรเองไม่เป็น แต่เป็นคนซื่อ แม้อยากจะด่าก็ด่าไม่ได้ อ่านแล้วมันเลยมีบทขำๆ สอดแทรกอยู่ ท้ายที่สุดเรื่องนี้มีเซอไพรซ์
ตอนจบด้วย ถ้าเป็นสุยอันที่คงอยากเป็นลมตายไปเลยหลายๆหน 555
อ้อ สุดท้ายนี้ ปกเรื่องนี้สวยมากกก เหมาะแก่การเก็บที่คั่นและโปสการ์ดด้วยประการทั้งปวง =w=
 |
| โปสการ์ดและที่คั่นตามปกทั้ง 4 เล่ม |
By. เจ้าพีฯ
0 Comments:
แสดงความคิดเห็น