เสมือนไข่มุกเสมือนหยก
ผู้เขียน : เยว่เซี่ยเตี๋ยอิ่ง , สนพ. : อรุณ
คำโปรย “กู้หรูจิ่ว” คุณหนูรองจากสกุลผู้ดีเก่าอันดับสองปลายแถว ได้รับการทำนายทายทักจากนักพรตเฒ่าผู้มีชื่อเสียง ว่าเป็นผู้มีวาสนาสูงส่งที่สมควรเผื่อแผ่ให้ผู้อื่น
“จิ้นยาง” บุตรชายอ๋องผู้มีร่างกายอ่อนแอและแสนอาภัพ โชคชะตานำพาให้เขากลายเป็นเจ้าแผ่นดิน
สองดวงใจผูกพัน
“...บุรุษต้องรักและทะนุถนอมสตรีที่รักเสมือนไข่มุก เสมือนหยกล้ำค่า”
“สำหรับข้าแล้ว ไม่ว่าไข่มุกหรือหยกก็มือาจเทียบจิ๋วจิ่วของข้าได้”
“เจ้าเป็นชีวิตของข้า มีเจ้าอยู่ ข้าถึงมีชีวิตอยู่ต่อไปได้”
รีวิว เรื่องนี้เหมาะสำหรับสายหวาน หากใครชอบแนวดราม่าน้อย จับมือฟันฝ่าอุปสรรคต้องไม่ควรพลาด อ่านไปยิ้มไป และอดคิดไม่ได้ว่าทำไมพระเอกถึงหวานได้ขนาดนี้
หนังสืออ่านง่าย ดราม่าน้อย ไม่เครียด เน้นไปที่เรื่องราวความรัก
ของจิ๋วจิ่วกับจิ้นยาง(ฮ่องเต้) ที่รู้จักกันตั้งแต่ยังเด็ก โดยเฉพาะฮ่องเต้ที่ค่อยๆรู้ใจตัวเอง และจีบน้องอย่างค่อยเป็นค่อยไป และทำให้ได้น้องมาในครอบครอง (ละมุนมากเวอร์)และเมื่อสมหวังในรัก ถัดมาก็เป็นการปฏิรูปขุนนาง เพื่อปูทางการบริหารบ้านเมือง เราจะได้เห็นการวางเกมการเมือง ความเด็ดขาดของจิ้นยาง
โดยเฉพาะถ้าใครคิดจะทำให้จิ๋วจิ่วโกรธ เขาก็จะไม่ไว้หน้าทั้งนั้น 
นอกจากเรื่องราวของคู่หลัก หนังสือยังสอดแทรกวัฒนะธรรมจีนโบราณ การวางตัวของสกุลผู้ดีให้เราเห็นภาพ ว่าคนสมัยก่อนต้องระมัดระวังตัวเพียงใด รวมทั้งเรื่องการสะสมอำนาจ หากมากไปก็โดนระแวง น้อยไปก็โดนกลั่นแกล้ง หรืออยากให้ตระกูลเจริญก็ต้องส่งลูกสาวไปผูกสัมพันธ์
โดยเฉพาะการแต่งงานของหญิงสาวโบราณ
หากได้แต่งในบ้านที่แม่สามีดีก็นับว่าโชคดี แต่หากไม่ก็ไม่ต่างจากนรกนี่เอง 
และเรื่องความรักฉันสามีภรรยา ถ้าบังเอิญแต่งออกไปแล้วเจอรักแท้ นั่นคือวาสนาดี แต่ถ้าไม่ก็ได้แต่หวังว่าเขาจะเคารพในความสัมพันธ์ ไม่ทำให้ภรรยาเป็นที่ดูถูกเหยียดหยามด้วยรักแท้นั้นหายาก
หากได้เจอคนที่ดีและจริงใจต้องรักและดูแลเขาจากใจ ประคับประคองความสัมพันธ์ และแก่เฒ่าไปด้วยกัน ดั่งจิ้นยางและจิ๋วจิ่ว ที่ประคองคนที่รักได้เสมือนไข่มุกเสมือนหยก ดูแลและรักกันเสมือนอีกฝ่ายของล้ำค่าที่สุดในชีวิต 
จนถูกบันทึกในประวัติศาสตร์เป็นที่จดจำของคนรุ่นต่อไป ปล. ใครยังลังเลอยู่ อยากให้อ่านนะ บางคนอาจยกจิ้นยางให้เป็นสามีในอุดมคติเลยทีเดียว
ปล2. Boxset สวยมาก กล่องปิดฝาแม่เหล็ก สวยงามสะดุดตาประทับใจ
By. เจ้าพีฯ
By. เจ้าพีฯ
0 Comments:
แสดงความคิดเห็น