ภูผาอิงนที 6 เล่มจบ
ผู้เขียน : โม่ซูไป๋ , สนพ. : ห้องสมุด
[[ คำโปรย ]]
ฉู่อวี๋-- วีรสตรีสองชาติชาติที่แล้วนางไล่ตามความรักไปไกลสุดหล้า ละทิ้งทั้งเกียรติยศ ศักดิ์ศรี และคู่หมั้นผู้องอาจจากตระกูลแม่ทัพใหญ่ไปเป็นเพียงภรรยาไร้ศักดินาของนายอำเภอตัวเล็ก ๆ ใช้เลือดเนื้อและหยาดเหงื่อของตนผลักดันจนเขาคนนั้นกลายเป็นมหาเสนาบดีอันดับหนึ่ง แต่สุดท้ายเขากลับทอดทิ้งนาง
กู้ฉู่เซิง-- มหาเสนาบดีคู่บัลลังก์
หลังจากที่นางสิ้นลมหายใจเขาเพิ่งตระหนักถึงความรู้สึกที่แท้จริงของตน เขารักนาง! ชีวิตที่เหลืออีกสามสิบปีต่อจากนั้นช่างว่างเปล่าเมื่อไม่มีดวงตะวันดวงนั้นอีก หากความตายเป็นสิ่งเดียวที่ช่วยปลดปล่อยเขาจากความทุกข์... เขาก็ยอม ขอเพียงได้เจอนางอีกครั้ง ได้บอกรักนางอีกหนก็พอ!
เว่ยอวิ้น-- แม่ทัพของแผ่นดิน
นางเป็นสะใภ้ใหญ่ของบ้าน เป็นภรรยาของพี่ชายที่เขาไม่ควรใกล้ชิดด้วย แต่วันเวลากลับผลักดันให้เขาเข้าใกล้นาง ร่วมเป็นร่วมตายกับนาง พอรู้สึกตัวอีกที... เขาก็อยู่ในโลกที่ไม่มีนางไม่ได้อีก ถ้ารักนี้ผิดนัก ก็ขอให้ความผิดบาปทั้งหมดตกอยู่ที่เขาคนเดียวเถอะ!
ความรู้สึกเรื่องนี้ตอนอ่านตัวอย่างทดลองอ่าน คือ ปังมากกกก นักเขียน เขียนเรื่องได้น่าติดตาม มีความซาบซึ้ง สะเทือนใจ ที่บรรยายได้อย่างสะเทือนอารมณ์ แล้วพอเจอนักแปลเก่งๆ ที่แปลให้ภาษามีความสละสลวย อ่านแล้วลื่นไหล มันยิ่งอ่านสนุก และต้องการตอนต่อๆไปมาอ่าน เรียกว่าไม่อยากวางเลย
[ภาคต้น : เมื่อครั้งยังเยาว์]
ด้วยชาติก่อน 'ฉู่อวี๋' เคยรัก 'กู้ฉู่เซิง' จนหมดหัวใจ เพื่อเขาแล้วนางพร้อมทำทุกอย่างให้เขาได้ดิบได้ดี แต่เมื่อไม่ได้รับความรักตอบ และสุดท้ายนางต้องตรอมใจตาย แต่เมื่อเกิดใหม่นางกลับย้อนเวลากลับมา กลับมาก่อนจะถึงจุดทางแยกในชีวิตที่นางเคยหนีตามกู้ฉู่เซิงเมื่อชาติที่แล้ว ดังนั้นชาตินี้ นางจะไม่เดินทางสายเดิมอีก!
แค่เปิดเรื่องมาเราว่าปังละ ปกติเรื่องอื่นๆจะย้อนกลับมาแก้แค้น แต่เรื่องนี้นางเอกเราปล่อยวางความรักความแค้นในชาติก่อนได้อย่างรวดเร็ว เลือกที่จะใช้ชีวิตให้ดี จะแต่งงานตามที่พ่อแม่เลือกให้กับเว่ยจวิ้น บุตรคนโตของตระกูลเว่ย ที่เป็นตระกูลแม่ทัพเก่าแก่คู่กับแคว้นต้าฉู่มาอย่างยาวนาน แต่ในวันแต่งงานของนาง ตระกูลเว่ยถูกเรียกตัวไปทำสงครามกระทันหัน แถมนางยังรู้ด้วยว่าในชาติที่แล้ว เมื่อออกจากเมืองหลวงไปแล้วพวกเขาจะไม่กลับไปอีก จนนางอยากให้การกระทำเพียงน้อยนิดของนาง ช่วยเปลี่ยนอนาคตให้พวกเข้าได้บ้าง
ดังนั้นหนังสือช่วงแรกจะเล่าย้อนเหตุการณ์สลับระหว่างปัจจุบัน กับเหตุการณ์ในอดีต ว่าตระกูลเว่ยในชาติก่อนมีจุดจบยังไง และคนที่เหลือรอดเพียงคนเดียวในสงครามนั้นเป็นน้องเล็กอย่าง 'เว่ยอวิ้น' ที่มีอายุเพียงสิบสี่ปีต้องแบกรับภาระหนักหนาแค่ไหน แต่ด้วยชาตินี้ที่มีฉู่อวี้อยู่เคียงข้าง หนทางอุปสรรคที่มีฉู่อวี๋ร่วมเดินเคียงข้างตระกูลเว่ย ก็กำลังจะแปรเปลี่ยนจากอดีตไปอย่างช้าๆ..
[[ รีวิวภาคต้น ]]
ฉันอยากจะกรีดร้องให้กับหนังสือเล่มนี้แบบหนักๆ คือมันดีมากกกก ตัวละครทุกตัวในเรื่องมีทางเดินชีวิต มีความคิดความอ่านและจิตใจที่ซับซ้อน อ่านแล้วอินไปหมด โดยเฉพาะเรื่องราวที่เป็นจุดเริ่มต้นของทุกอย่าง..
ฉากวันแต่งงานระหว่างฉู่อวี๋กับเว่ยจวิ้น การแต่งงานกับคนที่นางไม่เคยเห็นหน้าสักครั้ง แต่กำลังจะได้ใช้ชีวิตทั้งชีวิตด้วย วันที่เขามารับเจ้าสาวเข้าจวน แค่เพียงกิริยาท่าทางของเขา ความอบอุ่นที่เขาให้นาง ทำให้นางสบายใจจนรู้สึกว่าชีวิตนี้นางจะต้องมีความสุขแน่ๆ คือคิดแล้วสงสารเมื่อรู้ว่าท้ายที่สุดคนๆนี้จะไม่ได้กลับมาแต่งงานกับนาง
ดังนั้นเรื่องราวจะดำเนินไปหลังจากที่ตระกูลเว่ยแพ้ศึกกลับมา ฉู่อวี๋ที่เป็นฮูหยินใหญ่ต้องคอยประคับประคองตระกูลเว่ยไม่ให้ตกต่ำเหมือนชาติก่อน และช่วยเหลือเว่ยอวิ้น(เสี่ยวชี) ให้สามารถเติบโตและยืนหยัดเป็นเสาหลักของตระกูลเว่ยให้ได้อีกครั้ง ☺️
ซึ่งการเติบโตของเสี่ยวชีเรายกให้เป็นพาร์ทที่ดีที่สุดของเรื่องนี้เลย เราประทับใจที่ได้เห็นพัฒนาการของตัวละคร ตั้งแต่ยังเป็นน้องน้อยของเหล่าพี่ชาย 💕 เราได้เห็นความไร้เดียงสา ความรักอบอุ่นที่เว่ยจวิ้นมีให้ ทำให้เสี่ยวชีโตมาด้วยความอบอุ่น อ่อนโยน เขาอยากให้เหล่าพี่สะใภ้และทุกคนในบ้านอยู่อย่างมีความสุข ส่วนเรื่องหนักๆให้ผู้ชายในบ้านเป็นคนจัดการ เรียกว่าเติบโตมาอย่างดี เป็นลูกผู้ชายที่พร้อมจะเป็นช้างเท้าหน้าในอนาคต
แต่เหตุการณ์ครั้งนั้น ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนแปลง การตายอย่างมีเงื่อนงำของพ่อและพี่ชายเขา ทำให้เขาเห็นว่าที่แท้ตัวเองเป็นเพียงแค่เด็กน้อยคนนึง ที่ยังไม่มีกำลังพอที่จะปกป้องคนในบ้าน และทำให้เขาค่อยๆเปลี่ยนแปลงตัวเอง มีความคิดความอ่านเป็นผู้ใหญ่ขึ้น สุขุมเยือกเย็น เริ่มวางแผน และมีความคิดซับซ้อน รวมทั้งมีความคิดที่โกรธแค้นชิงชัง และคิดแก้แค้นให้เหล่าคนในตระกูลเว่ยที่ตายไป..
ไม่ว่าจะเป็นในชาติก่อนหรือชาตินี้ เรามองว่าทางที่เลือกเดินของเขายังเหมือนเดิม เพียงแต่ว่าชาตินี้มีฉู่อวี๋อยู่ข้างกายทำให้เขารู้จักใจเย็นมากขึ้น รู้จักพึ่งพาคนข้างกาย และเพราะฉู่อวี๋ทำให้ความอ่อนโยนที่เกือบจะหายไปนั้นกลับมา แม้ว่าจะมาในรูปแบบของการตกหลุมรักที่เสี่ยวชีไม่รู้ตัวก็ตาม ☺️
แน่นอนว่าจบภาคต้นเสี่ยวชีของเรารู้ใจตัวเองแล้ว และเริ่มหาทางที่จะทำให้อนาคตของเขามีฉู่อวี๋มาเคียงข้าง และร่วมกันฝ่าอุปสรรคอีกมากมายที่รออยู่ เพื่อที่เขาจะไม่ต้องเดินในหนทางอันดำมืดดังชาติก่อน หรือต้องเดินเพียงลำพังอีกต่อไป 💕
ทำให้เราต้องมาลุ้นภาคปลายต่อว่าทั้งคู่จะค่อยๆคลี่คลายปมและอุปสรรคต่างๆอย่างไร โดยเฉพาะเมื่อไหร่นะที่กู้ฉู่เซิงที่ย้อนกลับมาอดีต จะสามารถตัดใจจากฉู่อวี๋ได้เสียที เรียกว่ากลับมาเป็นก้างขวางคอเสี่ยวชีเลยหละ 555
🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌼
[ภาคปลาย : ผืนน้ำฉ่ำค้ำภูผา]
ภาคนี้เน้นหนักที่การรบ เพื่อแก้แค้นการตายของขุนพลตระกูลเว่ย โดยเป้าหมายคือจะล้มคนที่นั่งอยู่บัลลังค์ทองให้โค่นลงมาให้จงได้ สอดแทรกกับความรักของเว่ยอวิ้นและฉู่อวี๋ สำหรับเว่ยอวิ้นแล้วทุกคนต่างบอกว่าความรักของเขาอาจเป็นเพียงแค่ผิวเผิน อาจจะชอบแค่ชั่วคราว ดังนั้นเขาจึงยอมไปสู้รบในที่ห่างไกล อยู่ให้ห่างจากนาง และเลี่ยงที่จะติดต่อกับนาง เพื่อเป็นการทดสอบจิตใจเขาเองด้วย การห่างหายถึงสี่ปีทำให้เขาโตขึ้น รู้ใจตัวเองอย่างแน่นอนว่าเขายังคิดถึงนางอยู่ นี่ไม่ใช่การชอบเพียงชั่วคราวแน่ และหากว่ามีโอกาสเขาจะต้องทำให้นางชอบเขาให้ได้ ชื่อเสียงก็แค่ลมปากคน ในเมื่อความรักเขาไม่ได้ทำให้คนอื่นเดือดร้อน แล้วทำไมเขากับนางจะรักกันไม่ได้เล่า ..
[[ รีวิวภาคปลาย ]] ภาคปลายนี้มี 2 ประเด็นใหญ่ๆให้มอง คือ
1. พาร์ทความรัก
พอเข้าภาคปลาย บอกเลยว่าเสียวชีของเราก็ยังปังไม่หยุด เด็กมันดีจริงๆจ้ะแม่จ๋า 💕 จากหนุ่มน้อยในวันวานที่เคยทำให้อาซ้อใจสั่น ตอนนี้เป็นหนุ่มใหญ่ ทั้งหน้าตา ออร่า ความคิดความอ่าน เติบโตจนไม่รู้จะละสายตาไปจากเขาได้อย่างไรแล้ว เว่ยอวิ้นเป็นตัวละครที่เถรตรงมาก ทั้งเรื่องของการรบและความรัก สิ่งที่เขามอบให้กับฉู่อวี๋คือการรักใครสักคนแบบที่ไม่ขอสิ่งตอบแทน ใช่ เขาคาดหวังงว่านางจะรัก แต่หากนางเลือกที่จะไม่รัก เลือกที่จะไปจากเขา เขาจะรับการตัดสินใจของนางให้ได้ เว่ยอวิ้นสอนให้เรารู้ว่าการรักใครสักคนนั้น ความรักไม่จำเป็นต้องครอบครอง แต่สามารถปล่อยให้อีกคนได้ทำตามใจชอบ แล้วเขาจะคอยปกป้องและคอยระวังหลังให้เอง
เว่ยอวิ้นในใจของฉู่อวี๋ เสมือนต้นกล้าที่เติบโตในใจนาง เมล็ดพันธุ์ที่ก่อตัวจากการอาศัยพึ่งพากันและกันในวัยเยาว์ และความอบอุ่นที่ทำให้นางรู้สึกว่าเขาเป็นที่พักพิงของนาง เป็นบ้านของนาง จนนางกลัวว่าถ้าก้าวข้ามผ่านจุดนี้ไปแล้ว นางจะไม่เหลือสิ่งใดอีก .. แต่เว่ยอวิ้นทำให้นางคิดได้ว่า เขาเป็นคนที่คู่ควร เขาเป็นคนที่นางจะสามารถทุ่มเทกายใจให้ได้ทั้งหมด เขาสอนให้นางได้เป็นตัวเอง และรักในสิ่งที่นางเป็นโดยไม่ขอให้นางเปลี่ยนแปลง เขาคอยดูแลโอบอุ้มนางจากเบื้องหลัง ไม่ให้นางรู้สึกอึดอัด แต่กลับทำให้นางปลอดภัยอยู่เสมอ เขาสามารถทำในแบบที่กู้ฉู่เซิงในชาติที่แล้วทำไม่ได้ ดังนั้นเมื่อเลือกเดินทางสายนี้แล้ว นางจะไม่เสียใจเลยแม้แต่น้อย โดยเฉพาะเมื่อเขาบอกว่า 'ข้าก็เสียใจเป็นเหมือนกันนะ' แค่เพียงเท่านั้นใจที่ปิดกั้นของนาง ก็เปิดรับเขาเข้ามาทั้งหมด เขาคนที่ไม่เคยขอร้องและก้มหัวให้ใคร กลับขอความรักจากนาง และนางจะทำให้คนคนนี้เสียใจได้อย่างไร เพราะนางก็ชอบเขามากเช่นกัน ..
อีกคนที่ไม่พูดถึงเลยคงไม่ได้ เขาคือกู้ฉู่เซิง ในอดีตกว่าเขาจะรู้ตัวว่ารักนาง ก็เป็นหลังจากที่นางตาย แม้จะกลับมาเกิดใหม่อีกครั้ง แม้เขาจะทุ่มเททั้งกายใจ แม้จะวางแผนให้ได้ตัวนางมา แม้จะใช้ความจริงใจทั้งหมดวางให้นาง ฉู่อวี๋ก็ไม่รับรักตอบ เขาคนนี้สอนให้เรารู้ว่า ในช่วงที่รักกันเราควรเต็มที่กับความรัก อย่าตั้งแง่ อย่าปิดกั้น เพราะบางครั้งโอกาสอาจจะมาเพียงแค่หนเดียวเท่านั้น
2. พาร์ทการรบ
ภาคนี้รบหนักมาก เพราะก่อนจะโค่นล้มฮ่องเต้ได้ ต้องบุกชิงเมืองต่างๆ ก่อนจะมาถึงเมืองหลวง ดังนั้นถ้าหลายคนจะเทหนังสือเรื่องนี้ เราไม่แปลกใจเลย 555 แต่ส่วนตัวเราอ่านสนุก เพราะตัวละครวางแผน วางกลยุทธ์อย่างดี ทำให้อ่านแล้วรู้สึกฮึกเหิม เข้าใจความรักชาติ รักแผ่นดินของตัวละครฝั่งแม่ทัพหลายๆตระกูลอีกเยอะ เพราะทั้งหมดที่ทำไปก็เพื่อความสงบสุขของบ้านเมือง ของชาวบ้านที่เป็นผู้บริสุทธิ์ทั้งนั้น
จุดด้อยของภาคปลายคือ รบหนัก และพอใกล้จบก็ตัดฉึบฉับจนเรารู้สึกว่าเอ้ะ แล้วตัวละครนี้บทสรุปเขาได้จากไปยังไง และบางตัวละครบทจะไปก็ง่ายเหลือเกิน นี่ต้องมีพลิกหน้าหนังสือกลับไปว่า ห้ะ ตายแล้วหรอ แบบนี้ก็มี
** แต่โดยรวมของเรื่องนี้ เรายังว่ามันดีอะ ควรค่าแก่การมีไว้ในครอบครอง **
ตัวละครทุกตัวมีด้านดี ด้านเลวร้าย บางคนก็สถานการณ์บีบบังคับให้เขาเป็นอย่างนี้ บางคนก็อาจจะเลวมานานแล้ว ดังนั้นทางเดินที่เราจะได้เดิน มันก็มาจากสิ่งที่เราพบเจอหรือคนที่เราเลือกจะเป็นทั้งสิ้น เพราะใจคนเป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุด
ส่วนบทส่งท้ายของเล่ม 6 เราชอบนะ ท้ายที่สุดเว่ยอวิ้นก็ยอมรับว่าในตระกูลเว่ย ฮูหยินเป็นใหญ่ 555 ส่วนลูกๆของพวกเขาก็น่ารักดี และหวังว่าต้าฉู่จะเป็นแผ่นดินที่สงบและเจริญรุ่งเรื่องต่อไป ให้สมกับที่รุ่นพ่อแม่เหนื่อยกันมานาน ^^
พอเข้าภาคปลาย บอกเลยว่าเสียวชีของเราก็ยังปังไม่หยุด เด็กมันดีจริงๆจ้ะแม่จ๋า 💕 จากหนุ่มน้อยในวันวานที่เคยทำให้อาซ้อใจสั่น ตอนนี้เป็นหนุ่มใหญ่ ทั้งหน้าตา ออร่า ความคิดความอ่าน เติบโตจนไม่รู้จะละสายตาไปจากเขาได้อย่างไรแล้ว เว่ยอวิ้นเป็นตัวละครที่เถรตรงมาก ทั้งเรื่องของการรบและความรัก สิ่งที่เขามอบให้กับฉู่อวี๋คือการรักใครสักคนแบบที่ไม่ขอสิ่งตอบแทน ใช่ เขาคาดหวังงว่านางจะรัก แต่หากนางเลือกที่จะไม่รัก เลือกที่จะไปจากเขา เขาจะรับการตัดสินใจของนางให้ได้ เว่ยอวิ้นสอนให้เรารู้ว่าการรักใครสักคนนั้น ความรักไม่จำเป็นต้องครอบครอง แต่สามารถปล่อยให้อีกคนได้ทำตามใจชอบ แล้วเขาจะคอยปกป้องและคอยระวังหลังให้เอง
เว่ยอวิ้นในใจของฉู่อวี๋ เสมือนต้นกล้าที่เติบโตในใจนาง เมล็ดพันธุ์ที่ก่อตัวจากการอาศัยพึ่งพากันและกันในวัยเยาว์ และความอบอุ่นที่ทำให้นางรู้สึกว่าเขาเป็นที่พักพิงของนาง เป็นบ้านของนาง จนนางกลัวว่าถ้าก้าวข้ามผ่านจุดนี้ไปแล้ว นางจะไม่เหลือสิ่งใดอีก .. แต่เว่ยอวิ้นทำให้นางคิดได้ว่า เขาเป็นคนที่คู่ควร เขาเป็นคนที่นางจะสามารถทุ่มเทกายใจให้ได้ทั้งหมด เขาสอนให้นางได้เป็นตัวเอง และรักในสิ่งที่นางเป็นโดยไม่ขอให้นางเปลี่ยนแปลง เขาคอยดูแลโอบอุ้มนางจากเบื้องหลัง ไม่ให้นางรู้สึกอึดอัด แต่กลับทำให้นางปลอดภัยอยู่เสมอ เขาสามารถทำในแบบที่กู้ฉู่เซิงในชาติที่แล้วทำไม่ได้ ดังนั้นเมื่อเลือกเดินทางสายนี้แล้ว นางจะไม่เสียใจเลยแม้แต่น้อย โดยเฉพาะเมื่อเขาบอกว่า 'ข้าก็เสียใจเป็นเหมือนกันนะ' แค่เพียงเท่านั้นใจที่ปิดกั้นของนาง ก็เปิดรับเขาเข้ามาทั้งหมด เขาคนที่ไม่เคยขอร้องและก้มหัวให้ใคร กลับขอความรักจากนาง และนางจะทำให้คนคนนี้เสียใจได้อย่างไร เพราะนางก็ชอบเขามากเช่นกัน ..
อีกคนที่ไม่พูดถึงเลยคงไม่ได้ เขาคือกู้ฉู่เซิง ในอดีตกว่าเขาจะรู้ตัวว่ารักนาง ก็เป็นหลังจากที่นางตาย แม้จะกลับมาเกิดใหม่อีกครั้ง แม้เขาจะทุ่มเททั้งกายใจ แม้จะวางแผนให้ได้ตัวนางมา แม้จะใช้ความจริงใจทั้งหมดวางให้นาง ฉู่อวี๋ก็ไม่รับรักตอบ เขาคนนี้สอนให้เรารู้ว่า ในช่วงที่รักกันเราควรเต็มที่กับความรัก อย่าตั้งแง่ อย่าปิดกั้น เพราะบางครั้งโอกาสอาจจะมาเพียงแค่หนเดียวเท่านั้น
2. พาร์ทการรบ
ภาคนี้รบหนักมาก เพราะก่อนจะโค่นล้มฮ่องเต้ได้ ต้องบุกชิงเมืองต่างๆ ก่อนจะมาถึงเมืองหลวง ดังนั้นถ้าหลายคนจะเทหนังสือเรื่องนี้ เราไม่แปลกใจเลย 555 แต่ส่วนตัวเราอ่านสนุก เพราะตัวละครวางแผน วางกลยุทธ์อย่างดี ทำให้อ่านแล้วรู้สึกฮึกเหิม เข้าใจความรักชาติ รักแผ่นดินของตัวละครฝั่งแม่ทัพหลายๆตระกูลอีกเยอะ เพราะทั้งหมดที่ทำไปก็เพื่อความสงบสุขของบ้านเมือง ของชาวบ้านที่เป็นผู้บริสุทธิ์ทั้งนั้น
จุดด้อยของภาคปลายคือ รบหนัก และพอใกล้จบก็ตัดฉึบฉับจนเรารู้สึกว่าเอ้ะ แล้วตัวละครนี้บทสรุปเขาได้จากไปยังไง และบางตัวละครบทจะไปก็ง่ายเหลือเกิน นี่ต้องมีพลิกหน้าหนังสือกลับไปว่า ห้ะ ตายแล้วหรอ แบบนี้ก็มี
** แต่โดยรวมของเรื่องนี้ เรายังว่ามันดีอะ ควรค่าแก่การมีไว้ในครอบครอง **
ตัวละครทุกตัวมีด้านดี ด้านเลวร้าย บางคนก็สถานการณ์บีบบังคับให้เขาเป็นอย่างนี้ บางคนก็อาจจะเลวมานานแล้ว ดังนั้นทางเดินที่เราจะได้เดิน มันก็มาจากสิ่งที่เราพบเจอหรือคนที่เราเลือกจะเป็นทั้งสิ้น เพราะใจคนเป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุด
ส่วนบทส่งท้ายของเล่ม 6 เราชอบนะ ท้ายที่สุดเว่ยอวิ้นก็ยอมรับว่าในตระกูลเว่ย ฮูหยินเป็นใหญ่ 555 ส่วนลูกๆของพวกเขาก็น่ารักดี และหวังว่าต้าฉู่จะเป็นแผ่นดินที่สงบและเจริญรุ่งเรื่องต่อไป ให้สมกับที่รุ่นพ่อแม่เหนื่อยกันมานาน ^^
[[ UNBOX ]]
By. เจ้าพีฯ
เรื่องนี้ดีมากๆๆๆวางไม่ลงจริงๆ สำหรับเรานี้คือนิยายน้ำดีหายากบาลานซ์เรื่องรักกับเรื่องรบไว้ได้กำลังพอเหมาะมีการสอดแทรกหลักขงจื้อไว้ประปราย เราจะได้เห็นเบื้องหลังของตัวละครเกือบทุกตัวพออ่านไปเรื่อยๆก็จะรู้สึกว่าทุกตัวละครเป็นสีเทาต่างแค่เทาเข้มเทาอ่อนไปไม่เหมือนบางเล่มที่มอมคนอ่านด้วยสีขาวกับดำ การตัดสินใจต่างๆของคนในเรื่องมีเหตุมีผลไม่ได้ขึ้นอยู่กับอารมณ์มากหรือถ้าใช้อารมณ์ตัดสินก็ต้องถูกบีบคั้นมาพอสมควรไม่ใช่คิดปุ๊บทำปั๊บเพราะมันเกี่ยวกับขั้วอำนาจหากตัดสินใจพลาดอาจตุยเย่ ไม่เสียดายตัง ซื้อเลย
ตอบลบเราเองก็รักเรื่องนี้มากๆเลยค่ะ ทำให้ติดผลงานนักเขียนคนนี้ไปเลย
ลบ