[รีวิว] หนังสือ : ฝากหัวใจ ติงโม่

ฝากหัวใจ 4 เล่มจบ
ผู้เขียน : ติงโม่
สนพ. : ห้องสมุด

ฝากหัวใจ - ติงโม่

[ รีวิว ]  ระดับความชอบ ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ 

น่าจะเมื่อ 3 ปีที่แล้ว เคยพูดเล่นๆ กับเพื่อนว่า วังวนนิยายจีน เข้าแล้วออกยาก ตอนนี้มันคงเป็นจริงเสียแล้วหละ .. จากเคยซื้อเล่มเดียวจบ ก็กลายมาเป็นสามเล่มจบ และสี่เล่มจบจนได้ (อนาคตอันใกล้มีวี่แววว่าจะเป็นหกเล่มด้วยสิ)

เรื่องนี้เราได้อ่านตัวอย่างหนังสือ ที่สนพ.ลงไว้ให้อ่าน 30 ตอน เรารู้สึกว่าหนังสือน่าติดตามมาก แม้จะพอได้ยินมาว่าจบแฮปปี้ ก็ใจชื้น แต่จากตัวอย่างที่อ่านมามันบอกชัดเลยว่า คงได้ล้มลุกคลุกคลานกว่าจะแฮปปี้เป็นแน่ แต่เราก็ยังยินดีที่จะอ่านทั้ง 4 เล่ม เพื่อเสพย์ความสัมพันธ์ของตัวละคร จนกว่าบทในหนังสือจะพาไปถึงตอนสุดท้าย 

พล็อตเรื่องเกี่ยวกับการไล่ตามความฝัน เข้าวงการบันเทิง จริงๆเป็นอะไรที่เราไม่ค่อยอิน แต่เราอินกับความพยายาม การไขว่ขว้าไล่ตามฝันของพระเอก--เฉินเหย่(เสี่ยวเหย่) มากกว่า โดยเฉพาะความสัมพันธ์ที่สร้างขึ้นมาทีละเล็กละน้อยกับนางเอก--สวี่สวินเซิง(เซิงเซิง) สาวสวยเรียบร้อย คนที่มีพรสวรรค์ด้านดนตรี คนที่สามารถเล่นเครื่องดนตรีได้หลากหลายชนิด แต่ชอบเก็บตัว ไม่ชอบความโดดเด่น ไม่ชอบเป็นจุดสนใจ และเป็นคนที่มั่นคงในเรื่องของความรู้สึกอย่างมาก ถ้าบอกว่าไม่ก็ไม่มีทางที่เธอจะเปลี่ยนใจ มันคือความสุดขั้วของนิสัยใจคอ ที่มีพื้นที่ซ้อนทับกันเพียงจุดเดียวคือความหลงใหลในเสียงดนตรี และความหลงใหลนี่แหละที่มันดึงดูดคนทั้งคู่เข้าหากัน 

เฉินเหย่ เป็นชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา เสียงดี มีพรสวรรค์ ไล่ตามความฝันไม่ลดละ ทะเยอะทะยานเพื่อไปให้ถึงจุดหมาย นิสัยใจคอค่อนข้างสุขุม เย็นชา แต่ก็จริงใจ มีความสามารถปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ต่างๆได้ดี เป็นนิสัยใจคอที่เราอ่านแล้วเข้าใจเลยว่าทำไมทำไมเซิงเซิงถึงตกหลุมรัก ตกหลุมรักพรสวรรค์การเป็นเสียงของเขา ตกหลุมรักความเป็นเฉินเหย่ที่อยู่กับเพื่อนร่วมวง และตกหลุมรักเฉินเหย่ในด้านที่เขาแสดงออกกับเธอเหมือนเด็กน้อยขี้เหงาคนนึง  

ความรักของเฉินเหย่ เหมือนคนหนุ่มเลือดร้อน เปิดเผย ตรงไปตรงมา ใจร้อน ขี้หึง ขี้หวง ชอบความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของ เวลาเริ่มรุกก็จัดเต็ม เลียบๆเคียงๆ ตั้งใจอ่อยให้รู้ พูดให้หวั่นไหว ออร่าฟีโรโมนมันพุ่งพล่าน สายตาและความคิดที่ลึกลับน่าค้นหา ความรู้สึกที่ว่าเราเข้าใจคนๆนี้ แต่ไม่กี่วันก็รู้สึกว่าเราอาจจะไม่เข้าใจเขาเลย คือไม่แปลกใจเลยว่าทำไมคนที่เข้าใกล้จะเกิดหวั่นไหว ขนาดคนอ่านอย่างเราอ่านแล้วยังหวั่นไหวเลย แม่เจ้า!!

แต่ก็เข้าใจอีกว่าทำไมเซิงเซิงถึงไม่อยากชอบคนๆนี้ เพราะมันน่ากลัว ... กลัวแววตาเขาที่ไล่ตามความฝัน แม้ว่าใครอยู่ข้างๆเขาก็มองไม่เห็นทั้งนั้น กลัวว่าความสัมพันธ์จะห่างหาย เลยไม่อยากชอบคนๆนี้ จนสัญชาตญาณบอกให้วิ่งหนีให้ไกลหน่อย โดยเฉพาะคนที่ความหลังเรื่องการคบกับคนดังมาก่อนอย่างเธอ .. ความสัมพันธ์ที่เริ่มห่างไกล ความรักที่สั่นคลอน ความใส่ใจที่ขาดหาย มันน่ากลัวที่จะพาตัวเองไปอยู่ตรงนั้นอีกครั้งหนึ่ง แต่ในเล่ม 2 ความรักก็ผลักดันให้เธอข้ามผ่านความกลัว และกล้าที่จะผลักดันคนที่เธอชอบให้ไปถึงฝั่งฝัน แม้ว่าท้ายสุดแล้ว อาจจะไม่มีเธอร่วมยืนเคียงค้าง 
พรีเมียมของเรื่องนี้ คือการ์ดตัวละครฉบับจิบิ น่ารักมากๆ ><
เล่ม 1 ..
     เสมือนการพาคน 2 คน ที่มีมากไปด้วยความสามารถมารู้จักกัน และเป็นการสร้างวงเจามู่ของเฉินเหย่ให้แข็งแกร่งยิ่งขึ้น โดยได้เซิงเซิงมาเป็นไม้ตายในหลายๆการแข่งขัน จนเริ่มเป็นที่รู้จักในไลฟ์ใต้ดินต่างๆ และสร้างความรู้สึกหวั่นไหวให้กับใจของเฉินเหย่และเซิงเซิง ซึ่งเฉินเหย่เริ่มตะตะกอนในใจแล้วว่าความรู้สึกนี้มันคืออะไร และมันน่าจะเป็นการสนใจและอยากจริงจังกับใครสักคน หรือพูดง่ายๆว่าความชอบนั่นเอง การอดทน การเฝ้ารอ และความกล้าที่จะรุก อ่านแล้วนับถือเฉินเหย่เหมือนกันที่มีความคิดซับซ้อนขนาดนี้ แต่ติดที่ว่าเซิงเซิงเรายังคงหนีความรู้สึก ทำเป็นไม่รับรู้อยู่ อ่านแล้วก็อดยิ้มไม่ได้จริงๆ

เล่ม 2 ..
     เส้นทางความโด่งดังมันไม่ง่าย เฉินเหย่ที่ยิ่งนานวันยิ่งเปล่งประกายราวกับไข่มุก และความสัมพันธ์ที่คลุมเครือ.. เซิงเซิงที่แสร้งทำไม่รับรู้ ในที่สุดก็เริ่มหวั่นไหว เริ่มรู้สึกได้ การเปิดใจสารภาพออกมาเป็นบทเพลงมันช่างน่ารัก เฉินเหย่ถึงกับน้ำตาคลอ และคนทั้งคู่ที่ใจตรงกัน เฉินเหย่ยิ่งทวีความน่ารักขึ้นอีกสิบเท่า!! อ่านไม่ผิดหรอก น่ารักมากขึ้นสิบเท่าจริงๆ เพราะยิ่งนานวันเขาก็ยิ่งหลงใหลในตัวเซิงเซิง คนที่เพียงแค่ชายตามองมา เขาก็พร้อมจะวิ่งไปหา เพียงแค่เดินหนีเขาก็พร้อมจะวิ่งไปง้อ หรือเพียงแค่เธอยิ้มและมอบใจให้เขา เขาก็พร้อมจะมอบทุกสิ่งทุกอย่างที่หาได้ให้เธอ แต่อ่านมาถึงเล่มนี้เริ่มมีคำถามแล้วว่าความโด่งดังจะพาพวกเขาไปทางไหน ทุกอย่างจะเหมือนเดิมจริงหรือเปล่า? ยิ่งกับความโด่งดังที่ทำให้คู่รักเลิกกันมาหลายคู่แล้ว เฉินเหย่จะยังเป็นแบบนี้ตลอดไปหรือไม่ รวมถึงเรายิ่งมีความสงสารให้กับเซิงเซิง เพราะยิ่งอ่านก็ยิ่งกลัวว่าเธอจะเป็นคนที่พาเขาไปถึงฝัน (ก็ชนะเพราะเซิงเซิงมาช่วยหลายรอบแล้ว) แต่ท้ายที่สุดเมื่อเขายืนอยู่บนจุดที่สูงสุด เธอจะไม่ได้ยืนอยู่กับเขา คนที่หัวเราะ คอยใส่ใจ คอยตามติดเธอในวันนี้ วันหน้าจะเปลี่ยนไป มันน่ากลัวแท้ 

เล่ม 3 ..
     ไม่ผิดจากที่คาด... เล่มนี้เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและน้ำตาของแต่ละตัวละคร เฉินเหย่ที่เริ่มโตขึ้น ความทะเยอทะยานถึงชื่อเสียงเงินทอง เล่มนี้จะพาเราจมไปกับมัน จมกับชื่อเสียง ความโด่งดัง จนทำให้ตัวละครแต่ละคนจำต้องเลือกเดินทางไปทางที่แตกต่างกันออกไป ยกเว้นเซิงเซิง.. เพราะเธอมองออกแต่แรกว่าเส้นทางนี้จะพาไปทางไหน เพียงแค่เธอยอมรับไม่ได้ว่าเมื่อถึงวันที่ต้องเลือก เฉินเหย่จะเลือกทางเดินที่ไม่มีเธออยู่ด้วย มันก็แค่นั้น.. ความสัมพันธ์กับเธอ กับพี่น้องร่วมวง เขาแลกทั้งหมดกับอนาคตที่เปล่งประกายที่รอเขาอยู่แต่เพียงผู้เดียว
     แต่ในมุมมองของเฉินเหย่.. จริงๆแล้วเขาไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้น เขาเพียงแค่รู้สึกว่าเขาสมควรที่จะได้รับสิ่งเหล่านั้น จากความพยายามทั้งหมดที่เขาสร้างวงขึ้นมา ซึ่งใครก็มาขวางเขาไม่ได้  แต่เรื่องของเซิงเซิง เขาต้องมีชื่อเสียง โด่งดัง เขาถึงจะดูแลเธอได้ เขาอยากจะมีความสามารถที่ยิ่งกว่าอดีตคนรักที่ตายไปของเธอ เขาอยากเป็นคนที่เหมาะสมกับเธอ เขาอยากให้เธออยู่ข้างกายตลอดเวลาไม่ว่าจะเลือกทางเดินไหน โดยที่ลืมคิดไปว่ามันจะทำให้เธอเสียใจแค่ไหน เพราะเขาคือคนที่ดึงเธอเข้ามาโลกที่มีแสงสีใบนี้ แต่ทั้งหมดนั้น ความในใจที่ไม่มีใครพูดออกมา มันเลยทำให้เรื่องราวยิ่งเลวร้าย และแตกหักได้ถึงเพียงนี้ สองปีเชียวนะที่เธอไปจากเขา... และการเลิกกับเธอ มันยิ่งทำให้เขาเป็นคนที่ยิ่งเย็นชา เขาเก็บซ่อนความเป็นตัวของตัวเอง ความน่ารักในฉบับของเสี่ยวเหย่ที่อยู่กับเซิงเซิง และไม่ให้ใครได้เห็นอีก ทั้งหมดมันเกาะกินหัวใจเขา จนเรื่องบางเรื่องก็คิดตกแล้ว สองปีที่ห่างกับเซิงเซิงเพื่อแลกกับชื่อเสียงเงินทอง จนถึงตอนนี้เขาก็ใกล้จะบ้าแล้วเหมือนกัน

อย่ามัวแต่คิดเหลวไหล
ชั่วนิรันดร์มีเสียที่ไหน
ลืมตาย้อนกลับไป
ชีวิตเป็นเช่นนี้ก็ดีแล้ว
ส่วนนึงของเพลงที่เฉินเหย่แต่ง จากเล่ม 3 หน้า 282 

เล่ม 4 ..
     สองปีที่ห่างกันไป ภายนอกเซิงเซิงยังเป็นคนเดิมที่ใจเย็น สุขุม และกลายเป็นคนที่เปิดกว้างให้กับความสัมพันธ์กับเพื่อนฝูงมากขึ้น ต้องขอบคุณวงเจามู่ที่ทำให้เธอมีความสุขกับการเล่นดนตรี และความรู้สึกภูมิใจเมื่อมีใครชอบผลงานของเธอ จนเธอเริ่มรับงานเป็นนักร้องในไลฟ์เฮ้าส์ และก่อตั้งสตูดิโอเล็กๆ กับเพื่อนอีก 2 คน แต่ลึกๆภายในใจ มีมุมต้องห้ามที่ใครก็ห้ามแตะ ห้ามถาม ห้ามพูดถึงคนๆนั้นให้เธอฟัง เธอโกรธ เธอเสียใจ แต่ถึงยังไงเธอก็ภูมิใจในตัวเขา เพราะเขาทุ่มเทจนมีทุกวันนี้ เพราะเขาคือคนที่สมควรได้รับมันจริงๆ 
     สองปีที่ห่างกันไป แม้ว่าทุกอย่างจะเปลี่ยนไป แต่ละคนก็มีทางที่เลือกเดิน แต่สิ่งที่ไม่เปลี่ยนคือใจของเฉินเหย่ ชื่อของเซิงเซิงยังสลักในหัวใจเขา จากวันแรกที่เธอเดินจากไป เขาทั้งโกรธ ทั้งเสียใจ พยายามมองข้าม มองไม่เห็นความรู้สึกที่มันเจ็บปวดนั้น และเอาพลังทั้งหมดไปทุ่มเทกับงาน จนเขากลายเป็นซุปเปอร์สตาร์ตัวท็อปในเวลาสั้นๆเพียงแค่สองปี แต่แล้วยังไงหละ.. ชื่อเสียงเงินทองที่ไม่มีเซิงเซิงจะมีประโยชน์ตรงไหน คนที่เขาเฝ้าคิดถึงตลอดเวลาก็มีเพียงแค่เธอเท่านั้น และเมื่อโอกาสมาถึง แน่นอนว่าเขาจะไม่ปล่อยผ่านไปอีก เธอจะไม่มีวันไปไหนได้ เธอจะต้องอยู่กับเขาเป็นของเขาคนเดียวเท่านั้น
     เล่มนี้เฉินเหย่โตขึ้นมาก เมื่อโอกาสมาถึง เขาพยายามวางแผนที่จะกลับไปคืนดีกับเซิงเซิง ปูทางให้เรื่องของพวกเขามันเป็นไปได้ วางแผนโดยไม่ให้บริษัทรู้ ไม่ให้ผู้จัดการหรือใครหน้าไหนมาขัดขวางความรักของเขาได้อีก เขาพยายามง้อเซิงเซิง หาโอกาสเข้าใกล้เธอด้วยเรื่องงานในนามแฝงที่แอบแชตไปคุยกับเธอ และหลอกล่อให้เธอมาร่วมแต่งเพลงกับเขา จนเมื่อนัดพบกันจริงๆ เซิงเซิงถึงรู้ว่าเธอโดนเขาหลอกแล้ว! สองปีที่ห่างหาย แม้ภายนอกเธอจะปฏิเสธสักแค่ไหน โมโหสักแค่ไหน แต่ลึกๆภายในใจ คนตรงหน้าที่แสดงออกกับเธอเหมือนเดิม ตามง้อเธอเหมือนเดิม ก็ยังคงเป็นเสี่ยวเหย่คนเดิมของเธอ เพิ่มเติมคือความเป็นผู้ใหญ่ที่มากขึ้น ใช้เหตุผลมาขึ้น รู้จักหลีกเลี่ยงการปะทะกับเธอตรงๆ ยอมอ่อน ยอมถอย และทั้งคู่ก็เปิดอกขอโทษกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสองปีก่อน ความอารมณ์ร้อน ไม่เข้าอกเข้าใจ ไม่พูดกันตรงๆในตอนนั้น และวางแผนความสัมพันธ์ในอนาคตร่วมกัน เพื่อให้ทุกอย่างสามารถไปรอด ถึงขั้นที่เฉินเหย่ออกปากว่า ถ้าเธอขอให้เขาออกจากวงการ เขาก็ยินดี.. แน่นอนว่าเซิงเซิงไม่ได้ใจร้ายขนาดนั้น ^^
     จากนั้นก็เป็นการฝ่าฝันอุปสรรคร่วมกันของทั้งคู่ ให้กำลังใจ เข้าใจ ร่วมกันปกป้องความฝันและความสัมพันธ์ โดยไม่ให้ฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดรู้สึกกดดันอยู่เพียงคนเดียว เล่มนี้พาเราซึมซับกับความรักที่โตขึ้นของทั้งคู่มากๆ เราร่วมยินดีกับพวกเขา ให้กำลังใจพวกเขา และท้ายที่สุดเราก็ตกหลุมรักเฉินเหย่ที่โตขึ้นอีกสเต็ปเข้าอีกแล้ว  
ขอให้ความรักและความฝันไม่มีวันสูญสลาย
จากเล่ม 4 หน้า 301

สุดท้ายนี้ ...
เรื่องนี้ของติงโม่ เราชอบมากๆ ใครยังเลว่าจะซื้อดีไหม ก็ตอบได้เลยว่า ซื้อเถอะ ดีมากกกก แล้วมาร่วมหวีดเฉินเหย่ไปกับเรานะ โดนตกหนักมากกกก น่ารักมากกก อิจฉาเซิงเซิง >__<

By. เจ้าพีฯ


Share on Google Plus

About PEARRIEZ

ชอบดูหนัง อ่านหนังสือนิยาย การ์ตูน ฟังเพลง ท่องเที่ยว อะไรที่ทำแล้ว Entertain ตัวเองคือชอบหมด หวังว่าสิ่งที่เราชอบ ที่เราแนะนำ จะมีประโยชน์กับคนอื่นบ้างสักเล็กน้อยก็คงดี ^^
    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 Comments:

แสดงความคิดเห็น